Λοιπόν, μου ‘ρθε να γράψω για ένα συμβάν που με λύπησε αρκετά, καθώς στην… επιχείρηση “Slayer” -που τυγχάνει να είναι μια από τις αγαπημένες μου μπάντες- έγινε πριν από λίγες ημέρες μια σημαντική αλλαγή. Απ’ ότι κατάλαβα εξ’ αυτών που ανακοινώθηκαν και ειπώθηκαν, ο drummer Dave Lombardo ζήτησε… αύξηση λίγες ημέρες πριν την έναρξη μιας περιοδείας στην Αυστραλία και απολύθηκε άμεσα -όχι με όμορφο τρόπο. O ίδιος ισχυρίζεται πως πέρυσι ανακάλυψε ότι το μάνατζμεντ εισέπραττε το 90% των εσόδων από τις περιοδείες με την πρόφαση της κάλυψης εξόδων, ενώ τα μέλη της μπάντας μοιράζονταν το 10%. Όταν ζήτησε πρόσβαση σε έγγραφα που θα δικαιολογούσαν τη μοιρασιά αυτή, πήρε αρνητική απάντηση και επιπλέον, δηλώνει ότι δεν έχει λάβει τα χρήματά του για το 2012 -πέραν μιας μικρής προκαταβολής. Για να τα εισπράξει, θα έπρεπε πρώτα να υπογράψει συμβόλαιο το οποίο εκτός των άλλων του απαγόρευε να μιλάει για τους Slayer σε συνεντεύξεις! Όταν ο Lombardo πρότεινε ένα νέο πακέτο οικονομικών όρων, ο Kerry King (κιθαρίστας) δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφέρεται να το συζητήσει και απείλησε ότι θα βρει άλλο ντράμερ, αν ο Dave επεδίωκε να δώσει συνέχεια στο ζήτημα… Στην επόμενη πρόβα, ο King δεν εμφανίστηκε, ενώ μερικές ώρες αργότερα ο Lombardo έλαβε email από τους δικηγόρους της μπάντας, οι οποίοι των ενημέρωναν ότι είχε αντικατασταθεί για το αυστραλιανό tour. Η είδηση έσκασε λίγες ημέρες αφότου έγινε γνωστό ότι οι Slayer θα έρθουν να παίξουν στην Ελλάδα το καλοκαίρι και αυτό σημαίνει ότι θα έρθουν χωρίς τον Lombardo…
Όσοι γνωρίζουν τι εστί Lombardo, καταλαβαίνουν τους λόγους για τους οποίους ξενερώνω, αν και είμαι από τους λίγους που γουστάρουν εξίσου (αν όχι περισσότερο σε μερικούς τομείς) το drumming style του Paul Bostaph στους Slayer τη δεκαετία 1992 – 2001, χωρίς απαραίτητα να τρελαίνομαι για τις συνθέσεις των οποίων αποτελεί το σκελετό. Αλλά δε νομίζω να είναι μονάχα δικό μου κόλλημα να θέλω να βλέπω τις αγαπημένες μπάντες μου με όσα περισσότερα original μέλη είναι δυνατό. Ήδη από τη σύνθεση των Slayer απουσιάζει εδώ και ένα χρόνο ο κιθαρίστας Jeff Hanneman, ο οποίος προσβλήθηκε από έναν σαρκοβόρο ιό που παραλίγο να του φάει το χέρι και βρίσκεται ακόμα σε στάδιο ανάρρωσης έπειτα από πολύ σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις…
Το θεωρώ απαράδεκτο να «απολύεται» κάποιος από μια μπάντα και χωρίς καν να του το πουν στη μούρη, και δη όταν πρόκειται για τον Dave fucking Lombardo! Ο τύπος είναι στη μπάντα 20 χρόνια! Και δε μιλάμε για οποιονδήποτε drummer… Ο Lombardo αποτελεί θρύλο στα metal τύμπανα. Μπορεί να έφτιαξε το όνομά του με τους Slayer, αλλά απέδειξε εμπράκτως ότι δεν τους έχει ανάγκη, όταν τα σπάσανε μεταξύ τους το 1992. Η μπάντα του -οι Grip Inc.- έβγαλε δισκάρες σε μια εποχή που οι Slayer έπεσαν αρκετά. Όταν ο Lombardo επέστρεψε στους Slayer, τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν με τον ίδιο ξανά πίσω από το drumkit (το Christ Illusion του 2006 και το World Painted Blood του 2009) ήταν -κατά την άποψή μου- καλύτεροι απ’ οτιδήποτε είχε κυκλοφορήσει η μπάντα από το μακρινό Divine Intervention (1994). Δεν το αποδίδω στο drumming του Lombardo, αλλά είμαι σίγουρος ότι συνέβαλε.
Έπειτα βλέπω και τον Kerry King να δηλώνει με χαλαρότητα (μπορείτε να το δείτε στο video που υπάρχει από κάτω, μετά το 03:13) «όταν είδα προβλήματα στον παράδεισο, και εφόσον εγώ είμαι ο εγκέφαλος (mastermind) τέτοιου είδους αποφάσεων, είπα εντάξει, έχω εναλλακτικό σχέδιο, για οποιαδήποτε περίπτωση. (04:50) […] O Tom (Araya, τραγουδιστής/μπασίστας) το είδε να έρχεται. Δεν ήταν σίγουρος για τον Dave εδώ και καιρό τώρα και εγώ ήμουν αυτός που έλεγε ότι δεν αισθάνομαι άνετα να προχωρήσουμε χωρίς αυτόν (σ.σ.: τη στιγμή που ο Lombardo δήλωσε ότι είχε προσλάβει οικονομικούς ελεγκτές μαζί με τον Araya). ‘Οταν έσκασε στο πρόσωπό μας, έλαβα δράση άμεσα» και ξενερώνω ακόμα περισσότερο…
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=KXssEEydD9s&w=450&h=253]
Αυτό που μου τη σπάει περισσότερο είναι που ο King δε φαίνεται να θυμάται 1ον ότι οι Slayer αποτελούνται από τέσσερα μέλη και όχι αποκλειστικά από τον ίδιο και πως οφείλει -στους οπαδούς της μπάντας- να αποτρέψει οποιαδήποτε αποχώρηση και να μην αντιμετωπίζει τους υπόλοιπους ως αντικαταστάσιμα αντικείμενα… Σύμφωνα με το δικό μου τρόπο σκέψης, το οφείλεις σε αυτούς που σε έκαναν ό,τι είσαι στην τελική, να παλέψεις για να διατηρήσεις τη μπάντα σου όσο περισσότερο ατόφια γίνεται. Δεν είναι εταιρία όπου προσλαμβάνεις και απολύεις άτομα ανάλογα με τις ορέξεις σου… Ή μήπως είναι. Είναι σίγουρο ότι κανείς, πέραν των -λιγοστών- άμεσα εμπλεκόμενων κανείς δε γνωρίζει επακριβώς τι έχει συμβεί, αλλά από τη στάση των δυο πλευρών, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Δεν έτρεφα ποτέ αυταπάτες ότι οι Slayer είναι μια αντιεμπορική underground μπάντα. Να πουλήσουν όσο το δυνατό περισσότερο ήθελαν ανέκαθεν. Αυτό που είχα εκτιμήσει ήταν ότι δεν είχαν ξεπουλήσει τη μουσική τους. Σε αντίθεση με άλλες μπάντες του ιδιώματος (ονόματα δε λέμε, αλλά τις υπολήψεις τους τις έχουν θίξει μόνοι τους) δεν έβγαλαν ποτέ μια εμπορική πατάτα που δεν είχε καμία σχέση με το metal για να προσεγγίσουν το κοινό του MTV. Αν είναι να το κάνεις, τουλάχιστον κάν’το καλά, είναι η προσωπική μου άποψη. Αυτό μου έβγαζε μια αίσθηση ότι σέβονται τους οπαδούς τους, τουλάχιστον σε μουσικό επίπεδο. Αυτή τη στιγμή όμως, ως οπαδός των Slayer νιώθω ότι με έγραψαν (μαζί με εκατομμύρια άλλους σαν κι εμένα) στα παλαιότερα των υποδημάτων τους…
Πού αφήνουν οι τελευταίες εξελίξεις τους Slayer; Στην κατάσταση όπου είναι οι Tom & Kerry (σας θυμίζει cartoon;) και… άλλοι δυο, των οποίων τα ονόματα λίγοι θυμούνται… Δεν έχω αμφιβολία ότι οι αντικαταστάστες μπορούν να παίξουν εξίσου καλά. Δεν είναι αυτό το θέμα μου. Δεν είναι η μπάντα που γουστάρω. Μπάντα σημαίνει χημεία μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Όχι τέσσερις-πέντε τυχαίοι τύποι που παίζουν ένα συγκεκριμένο setlist επί πληρωμή. Και βέβαια για να καταλήγουν εκεί τα πράγματα, η χημεία αυτή μάλλον είχε… εξατμιστεί εδώ και αρκετό καιρό. Ίσως από τις αρχές της δεκαετίας του ’90…
n0tags
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=VXaLXr5dDfU&w=450&h=253]
Το πλήρες set των Slayer σε μια από τις πρόσφατες εμφανίσεις τους στην Αυστραλία.
